Afgelopen week had ik een gesprek. Tijdens het naar binnen keren kon zij goed ervaren wat zij voelde. Toen zij het gevoel voor zich neer wilde zetten, lukte dat niet. Rust was wat zij nodig had om dat wel te doen, vertelde ze mij.
Steeds werd zij weer afgeleid om erbij te komen.
Toen we door gingen in de visualisatie, gebeurde er weinig. Het enige wat steeds naar voren kwam was rust.
Je raad het vast al, dat was ook hetgeen zij in het dagelijks leven nodig had, meer rust.
Steeds wordt zij afgeleid en neemt ze de tijd niet om tot rust te komen.
In de visualisatie onderzocht ik meerdere ingangen om andere inzichten naar voren te laten komen, maar wat we ook probeerden, haar onderbewuste liet het niet zien.
Dit laat mij, en wellicht ook jou, zien dat het enige wat zij nu nodig heeft, is om echt die rust te pakken. De rust die haar lichaam zo hard nodig heeft.
Ik hoop dat zij na het gesprek even de rust heeft genomen die haar lichaam zo verlangt en haar werk dus even heeft laten liggen.
Want wat als je lichaam je met drastischere maatregelen laat zien dat je rust moet nemen? Dan ben je verder van huis.
In dit geval letterlijk. Je lichaam kun je als huis zien van jezelf. Van alles wie jij bent.
Hoe verder je van jezelf verwijderd bent, hoe eerder je lichaam klachten geeft. Hoe minder jij naar je lichaam luistert, hoe verder je van je lichaam af gaat staan en je gevoel afsluit.
Zorg dus goed voor jezelf. Juist ook in drukke tijden. Want voor je het weet, ben je verder van huis.
