Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Wie geef jij de schuld?


23 januari 2019 • Geen categorie

Iemand zegt iets tegen jou en zonder dat die persoon het door heeft en zonder dat het de bedoeling is, wordt jij geraakt.
Of
Iemand zegt iets bewust tegen jou en jij wordt bang, boos of verdrietig.
Je herkent deze situaties vast wel. Aan wie ligt het dan dat jij die emoties ervaart? Aan de persoon die iets zegt of aan jou?

Veel mensen vinden het fijn om de schuld bij die ander neer te leggen. Dan hoef je er zelf tenminste niets mee te doen. Is dit wel eerlijk? De ander zegt iets en, of dit bewust of onbewust is, jij laat je raken met die opmerking. Dit komt voort uit pijn die JIJ niet hebt verwerkt. Dus waar ligt de ‘schuld’?

Na die opmerking komt er bij jou de eerste laag aan emoties voorbij. Wat doe jij daarmee? Laat je ze toe of stop je ze zo ver mogelijk weg?
Hoe meer jij die emoties opstapelt, hoe groter de kans is dat je hier op den duur last van krijgt in fysieke vorm.
Zorg dus dat je energie van binnen kan blijven stromen. Maar ja, hoe doe je dat?
Die eerste laag aan emoties, die oppervlakkige laag, kun je waarschijnlijk al ervaren. Sta er de komende tijd eens bij stil en laat die emoties er dan ook zijn wanneer je ze opmerkt. In plaats van het weg te duwen, verwelkom ze maar. Het is een emotie, een pijn, die gezien wil worden. Als het gezien wordt kun je het vervolgens ook gaan helen om de volgende keer minder of niet meer geraakt te worden.

Als we het in stappen bekijken ziet dat er als volgt uit:
Stap 1 is dus het ervaren van die gevoelens.
Stap 2 accepteren dat ze er zijn in plaats van ze weg te duwen.
Stap 3 de diepere laag van de gevoelens aangaan oftewel het aankijken van deze gevoelens.
Stap 4 het helen van de gevoelens van de diepere laag.

Stap 3, de diepere laag van de gevoelens aangaan. Hiermee bedoel ik dat onder die eerste emotie een diepere laag zit. Waarom wordt je zo geraakt door hetgeen jouw zo raakte. Dit was slechts een trigger om weer bij die pijn te komen die er nog zit.
Ergens in jouw leven heb je die pijn opgedaan en tot op heden niet verwerkt. Door de emotie, de gevoelens, van de trigger aan te kijken kom je bij de kern van de pijn. Als je die hebt gevonden kun je die helen (stap 4).

Het kan zijn dat je nu denkt dat je wel weet waar je gevoelens vandaan komen. Met je hoofd kun je veel rationaliseren. De gevoelens echt ervaren en een plek geven, kun je echter niet met je hoofd doen. Het echt helen moet van binnenuit gebeuren. De gevoelens aangaan, keer op keer weer. Totdat je, na meerdere malen het proces te hebben doorlopen, de trigger niet meer als pijn ervaart en het in feite dus geen trigger meer is. Dan merk je, vaak met een fijn gevoel, op dat je voorheen hier anders op zou hebben gereageerd.