Opvoeden, ik vind
het soms best lastig.
Zorgen dat ze voldoende eten en drinken,
schoon zijn, opruimen etc dat lukt nog wel, maar het energetische
stuk is soms wel een uitdaging.
Vaak is het zo dat
als je meerdere kinderen hebt, 1 kind je goed kan triggeren en het
andere kind laat zien hoe het anders kan.
Wat overigens niet
weg neemt dat al je kinderen je kunnen triggeren en zowel in
positieve als negatieve zin spiegels zijn.
Het neemt niets weg
aan je liefde van een van de kinderen, maar soms… dan kun je ze wel
wat.
Laat ik het bij mezelf houden, dan kan ik ze wel wat.
Hier thuis is Timo het kind dat mij onbewust het meest kan uitdagen.
Momenteel kan hij om het minste of geringste boos worden. Hij uit dat op een manier waarbij het bij mij al snel gaat kriebelen en ik kribbig terug ga doen.
Niet de meest volwassen reactie en daardoor weet ik ook dat ik daar wat mee mag. Tot op heden krijg ik echter nog niet duidelijk wat het bij mij is.
Ik weet dat het nog wel duidelijk wordt en hoop ook eigenlijk dat dat moment snel komt.
Daar komt ook het stuk wat ik lastig vind aan het opvoeden. Ik zie de boosheid bij hem, maar het echt uiten doet hij niet. Hij reageert een keer boos, maar vervolgens houdt hij het binnen.
Regelmatig zeg ik dat als hij boos is hij dit eruit mag gooien. Dat dat hem helpt. Boven boksen op de bokszak, slaan op zijn matras of wat hij ook fijn vindt. Helaas negeert hij het.
Oke, ik weet dat dit ook weer een spiegel is. Daar ben ik mee bezig. Een verdiepingsstuk waarvan ik dacht dat ik hier al klaar mee was. Ik mag blijkbaar nog dieper daarin. Het mag alleen nog meer helder worden voor mij. Dat komt wanneer het tijd is. Het maakt het echter wel dat dit stuk ook bij Timo nog blijft hangen en we dus regelmatig even botsen in huis.
Eerder deze week toen ik al op tijd wakker was besefte ik mij opeens dat ik al een tijd niet energetisch op Timo heb afgestemd. Hem niet heb gecleard en op die manier echt contact heb gemaakt. Contact dat wij op deze manier nodig hebben. Ik weet het en toch denk ik er eigenlijk te weinig aan. Die ochtend ben ik daar weer mee begonnen. Wat voelde dat fijn.
Ook de andere ochtenden heb ik dat gedaan (en doe ik dat nog steeds) terwijl ik rustig wakker aan het worden was in bed.
Energetisch contact, het voelt zo fijn om op die manier contact te hebben. Even zien hoe het echt gaat, kijken wat hij mij wilt zeggen of soms alleen even clearen en samen ZIJN.
Ik merk dat Timo nu wat rustiger is. Minder snel geprikkeld. Mijn boosheid mag hij bij mij laten. Hij hoeft het mij niet meer (of minder) te laten zien.
Terug naar het opvoeden, het is niet altijd gemakkelijk. Het geeft uitdagingen, maar als je die uitdagingen aangaat, zie je ook verandering.
Ik mag zelf nog iets met de boosheid die hij mij liet zien, maar door energetisch contact met hem te maken en hem te clearen kan hij al beter bij zichzelf blijven en is er meer rust in hem.
“Waarom dacht ik er niet eerder aan om mij energetisch op hem af te stemmen?”, ja dat denk ik nu. Het zal echter niet voor niets zijn geweest.
Kinderen hebben en ze opvoeden, het is een hele leerschool op zich.
