In deze nieuwsbrief wil ik je meenemen in mijn inzicht dat ik onlangs had. Het was geen nieuw inzicht, maar wel een dat ik mocht ervaren op een diepere laag.
Op 30 april heeft mijn vader een hersenbloeding gehad. Hierdoor had hij geen gevoel meer aan zijn rechterkant van zijn lichaam. Ook het slikken ging moeilijk.
Toen hij net zijn 2e nacht in het ziekenhuis had gehad werd hij in isolatie gelegd vanwege corona klachten. Hij had koorts en de verpleging vond dat hij benauwd overkwam. Hierdoor mocht mijn moeder, zelfs het ene uurtje op de dag dat er bezoekuur was, niet meer langskomen totdat er een uitslag was. Vreselijk vonden we dat.
Ik vond het zo sneu voor mijn vader. Hij heeft geen gemakkelijk leven gehad vanaf dat hij een klein jongetje was. Het is niet eens in een paar zinnen te omschrijven wat hij allemaal heeft meegemaakt. En dan komt nu de hersenbloeding er nog bij, wat uiteraard ook een heel revalidatietraject oplevert.
Toen hij in isolatie werd gelegd, zag ik het eerlijk gezegd somber in. Mijn vader heeft nog maar 1 long en ik twijfelde of hij het aan zou kunnen als hij het daadwerkelijk zou hebben. Gelukkig bleek dit niet het geval.
Op het moment dat ik het wat somber in zag keek ik naar zijn verleden en naar wat hem nog te wachten staat met revalideren. Toen kwam de gedachte voorbij “zou het niet beter zijn dat…”. Ik vond het erg dat ik het dacht, maar ik gunde hem niet nog meer uitdagingen in dit leven. Hij heeft genoeg gehad, vond ik.
Dit besprak ik met 2 lieve vriendinnen. Een van hen liet mij weer inzien hoe het leven werkt. Hoewel dit niet nieuw was voor mij, had ik dit wel even nodig.
Zij zei tegen mij: “Is dat niet een oordeel van jezelf naar hem? Jij vind dat hij hard gewerkt heeft en veel heeft moeten vechten en nu rust verdiend.
Maar misschien is hij nog niet klaar en zal hij zich ook hier weer door heen ‘vechten’. En staat hij er heel anders in. ( niet negatief bedoeld he, don’t get me wrong 😊 ) Energetisch gezien vanuit zijn lightbeing perspectief.”
En daar viel het kwartje.
Je kiest voor het leven op aarde.
Ook al ben je daar op aarde niet altijd meer bewust van.
Je kiest voor de uitdagingen die je hier krijgt.
Je kiest voor de mooie momenten die je hebt.
Je kiest voor alle ervaringen die je hier opdoet.
Dat inzicht, mocht ik weer even zien. Het bracht mij weer rust in mijn lichaam.
Het nam niet weg dat ik niet meer ongerust was over mijn vader, maar ik zag wel weer in dat ik mag vertrouwen op zijn plan.
Het plan waar hij ooit bewust voor heeft gekozen voordat hij naar de aarde kwam.
Het plan waarvan hij toen wist dat er op de aarde een sluier van vergetelheid is.
Hij doet ervaringen op die hij hier wilt opdoen.
Het helpt mij op mijn vader (op zijn plan) te vertrouwen.
Hij kiest wanneer het zijn tijd is.
Hij kiest wat hij nog meer aan ervaringen wilt opdoen.
Ik was al trots op hem met hoe hij alles doet, maar dat hij voor zo’n heftig leven heeft gekozen, maakt me nog meer trots! Hij doet het allemaal toch maar ‘even’.
Ik weet niet wat voor leven jij leidt. Wat jij hebt meegemaakt, maar wees je er bewust van dat wat er in je leven gebeurt of is gebeurd, dat is niet voor niets.
Ik zei altijd al “ik geloof dat alles gebeurt met een reden, alleen zie ik de reden niet altijd gelijk”.
Die zin heeft voor mij inmiddels een diepere laag. Ja, alles gebeurt met een reden èn daar heb je zelf voor gekozen. Deze ervaringen wil jij hier op aarde opdoen.
Het is niet altijd te begrijpen waarom iemand bepaalde situaties uitkiest. Soms is het heel heftig. Ik zie het aan mijn eigen vader. Toch mag je vertrouwen op dat wat er (is) gebeurt.
Wellicht helpt het jou ook om daardoor bepaalde zaken makkelijker los te laten. Wat overigens niet wegneemt, dat sommige stukken wel geheeld moeten worden.
Om terug te komen op mijn vader. Hij zit inmiddels in een revalidatiecentrum waar hij hard aan het werken is aan zijn herstel. Naar omstandigheden gaat het goed.
Mocht je naar aanleiding van deze nieuwsbrief vragen hebben of iets willen delen, stuur dan gerust een mail terug.
Liefs Rebecca
